Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Serock

Książka Anna Komorowska. Kobieta pełna tajemnic autorstwa Ludwiki Preger w sposób barwny opisuje życie Pierwszej Damy Rzeczypospolitej. Początek powieści to czas Dwudziestolecia Międzywojennego, gdy żyła babcia Hana Rojer, Żydówka.
Tytułowa bohaterka to kobieta pełna tajemnic. Do dzisiaj niewyjaśnionych. Pochodzi z rodziny żydowskiej, z domu Dembowska, pierwotnie Dziadzia, urodziła się 11 maja 1953 roku w Warszawie. Jest córką Jana Dziadzi (ur. 18 kwietnia 1925, zm. 1980) i Józefy z domu Deptuła (ur. 21 stycznia 1929) pierwotnie Hany Rojer, którzy w 1954 zmienili nazwisko na Dembowscy. Oboje byli pracownikami Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a potem Spraw Wewnętrznych - w 1968 na fali czystek antysemickich zostali wysłani na wcześniejszą emeryturę.
Anna już od młodości miała skłonności działacza społecznego. Skończyła VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie, podczas nauki w nim należała do drużyny harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka. Następnie ukończyła filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako nauczycielka łaciny w szkole średniej. W 1970 poznała w Związku Harcerstwa Polskiego swojego przyszłego męża, Bronisława Komorowskiego.
W okresie PRL aktywnie uczestniczyła w konspiracyjnych pracach opozycji, wspierając tym samym męża. Po 1989 roku pracowała krótko w towarzystwie ubezpieczeniowym, potem poświęciła się wychowaniu pięciorga dzieci i prowadzeniu domu.
W wyborach na urząd Prezydenta RP zarządzonych po tragicznej śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego wraz z całą rodziną zaangażowała się w kampanię wyborczą, wspierając swego męża. Po wygranych prezydenckich w 2010 roku została Pierwszą Damą.

Nigdy nie wyobrażałam sobie życia poza Sopotem. Mój mąż miał być nauczycielem, a ja od zawsze chciałam zajmować się historią. Szybko przekonałam się jednak, że życie lubi zaskakiwać.

Wzięliśmy ślub na studiach i choć minęło tyle lat, nadal jesteśmy razem. Pamiętam, jak biegałam z brzuchem na manifestacje, stałam w kolejkach do pustych sklepów, robiłam dzieciom rosół na kości ze schabu, jak woziliśmy z Donkiem stoczniowcom arbuzy. Polityka zawsze była pasją mojego męża, a z pasją nie da się konkurować. Kiedy pojawił się Michał, potem Kasia, dwa największe szczęścia w moim życiu, a ja zorientowałam się, że całymi dniami siedzę w domu, postanowiłam wziąć sprawy w swoje ręce i żyć tak, jak chcę. Bez dopasowywania się, bez poświęcania, bez życia w cieniu. Zbudowałam sobie własny świat.
Na Parkowej zaczęłam życie po raz drugi. Nauczyłam się walczyć o swoje małżeństwo, rodzinę i przyjaźnie. Życie z moim mężem często przypomina ostry rajd z przeszkodami, ale ja zachowuję w tym wszystkim własną przestrzeń. Teraz mam swój świat i - tak między nami - nie zamierzam z niego rezygnować.

Porozumienie przeciw monowładzy to zarówno autobiografia jednego z najważniejszych polskich polityków XX i XXI wieku, jak i historia dowodzonej przez niego formacji politycznej - Porozumienia Centrum.
To także doskonała odpowiedź dla wszystkich zatrwożonych dziś z powodu "zagrożonej demokracji". Przywraca pamięć o tym, kto robił na tę demokrację zamach, a kto o nią walczył w czasach upadającego PRL-u i po roku 1989. Pokazuje, jak środowiska związane z szeroko rozumianą lewicą próbowały pod szyldem "Solidarności" stworzyć monopartyjny system władzy w Polsce, jak z nowych rządów chciano wykluczyć tych, którzy nie podzielali poglądów władzy bądź też mieli "niesłuszne rodowody". Ci, którzy tak głośno dziś krzyczą, mieli stać się jedynymi beneficjentami solidarnościowej rewolucji.
Można by tę polityczną autobiografię szefa PiS-u nazwać Moją niezgodą czy Moim sprzeciwem. To Jarosław Kaczyński i dowodzona przez niego partia Porozumienie Centrum postanowiły bronić wartości chrześcijańskich i demokratycznych, zgodnych z narodową tradycją - nie dopuścić, aby totalitarny system odrodził się w demoliberalnej szacie. Były momenty, gdy wydawałoby się, że walka Jarosława Kaczyńskiego skazana jest na niepowodzenie, kiedy zostawał sam na placu boju albo też formacja, której chciał przewodzić, była skrajnie podzielona.
Książka jest opowieścią o nadziei, o odwadze, o sensie walki, gdy już niewielu wierzyło, że zakończy sie ona zwycięstwem.

Kontynuacja bestsellerowej biografii byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Lech Kaczyński: biografia polityczna 1949-2005.
Rzetelna i stroniąca od hagiografii. Dwaj badacze - Sławomir Cenckiewicz i Adam Chmielecki - opisują wszechstronną aktywność Lecha Kaczyńskiego w czasie jego prezydentury w latach 2005-2010.
W pracy odnajdziemy Lecha Kaczyńskiego jako męża stanu reprezentującego interesy Rzeczpospolitej, dowiemy się jak godził obowiązki głowy państwa z życiem rodzinnym.

Autorzy przypominają jak działał "przemysł pogardy" oraz opisują dramatyczne epizody prezydentury, m.in. przyjazd prezydentów Europy Środkowej do Tbilisi w czasie wojny rosyjsko-gruzińskiej.
Cenckiewicz i Chmielecki ukazują Lecha Kaczyńskiego jako polityka i człowieka nie wahającego się ryzykować własnym życiem w imię ideałów, które wyznawał. Publikację kończy obszerny rozdział podsumowujący stan dzisiejszej wiedzy o tragedii smoleńskiej.
Dzięki pracy autorów otrzymujemy rzetelną biografię Lecha Kaczyńskiego, opartą na relacjach świadków i wnikliwej kwerendzie archiwalnej.

Ryszard Kalisz - jeden z najbardziej wpływowych polskich polityków rozmawia z Krzysztofem Kotowskim - popularnym pisarzem, dziennikarzem telewizyjnym i radiowym.
Historia błyskotliwej kariery współautora dzisiejszej konstytucji, posła, sekretarza stanu i pełniącego obowiązki szefa Kancelarii Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, ministra spraw wewnętrznych i administracji, jednego z liderów SLD.
W rozmowie z Krzysztofem Kotowskim Ryszard Kalisz zdradza tajniki zakulisowych gier politycznych, oprowadza po korytarzach sejmowych, analizuje historię bolesnego konfliktu "słusznych" i "wykluczonych", a przede wszystkim wnikliwie i krytycznie przygląda się historii III RP. Ta książka to nie tylko świetna okazja, by zajrzeć za kulisy wielkiej polityki, ale także doskonała lekcja najnowszej historii zarówno dla tych, którzy mogli obserwować ją wyłącznie za pośrednictwem mediów, jak i młodszych czytelników, którzy nie pamiętają czasów przełomu.
W książce oprócz obszernego wywiadu czytelnik znajdzie zaprezentowane przez Ryszarda Kalisza portrety ponad siedemdziesięciu najbardziej znanych postaci polskiego życia publicznego: czasem pełne niekłamanego podziwu, innym razem surowe lub bardzo krytyczne, z wyraźnym rysem osobistej refleksji.